فاکتورها و ضرایب مورد نیاز جهت محاسبه ضخامت لایه های سربی :

 ●فاکتور استفاده ( U - Use Factor  )  کسری از زمان کار هر تیوب در اتاق پرتو می باشد که در آن اشعه اولیه بر روی لایه محافظ قرار می گیرد.

 ●فاکتور اشغال ( T - Occupancy Factor ) کسری از کل زمان پرتوگیری که نشان دهنده میزان حضور افراد در محل مورد نظر ( محیط در ارتباط با اتاق پرتو جهت محاسبه لایه محافظ حایل ) می باشد . ( این مقدار و مقدار فاکتور استفاده عددی مثبت و کوچکتر مساوی یک خواهند بود ) برای مثال مقدارT برای حضور افراد درRest room برابر 1/5 در نظر می گیریم یا برای افراد در اتاق انتظار با وجود اینکه ممکن است مدت طولانی را در این محیط حضور داشته باشند نسبت بسیار پایینی در نظر گرفته می شود زیرافرض شده این افراد ( مراجعین ) کسر بسیار ناچیزی از سال را در اینگونه محیط ها قرار می گیرند.

 ●محل با اشغال دائم ( permanent occupancy area ) : به محل هایی اطلاق مي شود كه احتمال اشغال دائم آن در هر شيفت كاري ( 8 ساعت ) وجود داشته باشد، نظير محل منشي بخش ، آزمايشگا ه ها ، دفاتر ، اتاق انتظار، محل های مسكونی و غيره. فاكتور اشغال برای اين محل ها برابر 1 در نظر گرفته ميشود.

 ●محل با اشغال گاه به گاه ( sometimes occupancy area ) : به محل هایی اطلاق می شود كه احتمال حضور افراد در آن در هرشيفت كاری به ندرت باشد ، نظير محوطه های باز اطراف محل نصب دستگاه ، شوفاژ خانه ، پاركينگ ، انبار و غيره . فاكتور اشغال را براي اين محل ها می توان برابر 1/16 در نظر گرفت.

 ●محل با اشغال نيمه وقت : به محل هايي اطلاق مي شود كه احتمال اشغال آن در 50 % شيفت كاري ( 4ساعت ) وجود داشته باشد، نظير راهروها ، راه پله ها ، پيادهروها و غيره . معمولا فاكتور اشغال براي اين محلها را برابر ¼ در نظر ميگيرند.

تذکر بسیار مهم : در بخشهایی نظیر اورژانس که اتاق پرتو به مدت طولانی و مکررا مورد استفاده قرار می گیرد برای کاهش دز جذبی حتما باید از چند شیفت کاری استفاده نمود بطور کلی در انتخاب مقدار مناسبT بسیاری از عوامل خارجی باید مورد توجه قرار گیرند بطور مثال مواردی پیش آمده که اتاق پرتو همجوار با یک واحد مسکونی ( آشپزخانه ) بوده که در این صورت نباید مقدار کوچکی برایT نظر گرفت.

 ●بار کاری هفتگی Workload )  W ) برای دستگاه های پرتو ساز حاصل ضرب حداكثر میلی آمپر در مجموع زمان های پرتودهی بر حسب دقيقه در طول یک هفته می باشد( mA.min/week ). برای دستگاههای تله تراپی كبالت ، براکی تراپی و شتابدهنده ٬ بار كاری براساس دز جذب شده در فاصله يک متری از دستگاه بيان ميشود( Gy/week ). تراکم کار تیوب برای هر بیمار را نیز توسطWnorn مشخص می کنند که از حاصلضرب آن در تعداد بیماران در طول هفتهN تراکم کل محاسبه می شود . در روشهای سنتی ایزولاسیون مقدار تراکم کار در طول هفته را ( بدون در نظر گرفتن این حقیقت که در تصویر برداری پزشکی رنج وسیعی از پتانسیل های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند ) یک مقدار بسیار بالا و در پتانسیلی ثابت در نظر می گرفتند 1000mA.min/week@100Kvp از آنجا که جهت تصویر برداری ( تشخیصی ) هر عضو از بیمار ٬ شرایط خاصی از پرتو دهی مورد نیاز می باشد انجمنAAPM تصویر برداری با اشعه ایکس را در 14 موسسه پزشکی با 2500 بیمار و هفت روش رادیوگرافی مورد بررسی قرار داده و تراکم کار متوسط برای هر بیمار را بر اساس تمام پتانسیل های مورد استفاده در هر روش بصورت جداگانه ذکر نموده است

گرچه ممکن است از یک بیمار در طول زمانی که در اتاق پرتو حضور دارد بر اساس نوع و هدف بالینی از چندین تست رادیوگرافی توسط دریافت کننده های مختلف( Table and Chest buky ) تصویر برداری شود اما تراکم کارWnorm برای هر بیمار نزدیک به مقادیرWnorm ارائه شده توسطAAPM - (  American Association of Physicists in Medicine   ) خواهد بود ( استفاده از تکنیکهای جدید رادیوگرافی و ماموگرافی دیجیتالWnorm را به مقدار قابل توجهی تغییر می دهند ) علاوه بر این لازم نیست در محاسبات تعدار بیمارانی را که با تیوبChest مورد تصویربرداری قرار گرفته اند از بیمارانی که از تیوب تخت استفاده نموده اند جدا نماییم از اینرو در محاسبات مربوط به هرتیوب مقدار یکسانی ازN در نظر می گیریم در اینجا تنها تمایز قائل شدن بین تعداد واقعی بیمارانی که مورد رادیوگرافی با اشعه ایکس قرار می گیرند و آنچه در گزارش( AAPM ( simpkin , 1996a ارائه شده اهمیت زیادی می یابد از اینرو مقادیر ارائه شده تنها می توانند به عنوان یک نمونه و در مواردی که تعداد واقعی بیماران در دسترس نباشد مورد استفاده قرار گیرد.